تاریخچه زبان انگلیسی

زبان انگلیسی که یکی از زبان‌های اصلی دنیا به شمار می‌رود، به روش‌های مختلفی طبقه‌بندی می‌شود. تقریباً در سراسر دنیا، مردم با این زبان به گفت‌وگو می‌پردازند و انگلیسی زبان مادری بسیاری از افراد دنیاست. اما زبانی که امروزه در پیرامون خود می‌شنویم، با عنوان «انگلیسی مدرن» شناخته می‌شود و زبانی نیست که در قدیم به کار گرفته می‌شد.

زبان انگلیسی در گذشته نسبت به آن چه که امروزه برای تکلم به کار گرفته می‌شود، کاملاً متفاوت بوده است. این زبان از تاریخچه فرهنگی غنی هزار و هفتصد ساله برخوردار است و به انگلیسی باستان، انگلیسی میانه و انگلیسی مدرن تقسیم‌بندی می‌شود.

زبان انگلیسی، زبان مادری کشورهای انگلستان، آمریکا، کانادا، استرالیا، ایرلند، نیوزلند و آفریقای جنوبی می باشد. امروزه بیش از ۳۸۰ میلیون نفر به زبان انگلیسی سخن می گویند و مهم‌ترین زبان دنیا در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، نظامی، صنعت، فرهنگی و علمی در روابط بین‌الملل به حساب می‌ آید.


چرا به آموزش زبان انگلیسی احتیاج داریم؟

انسانها برای برقراری ارتباط با یکدیگر از ابتدا تا حال حاضر از ابزارهای مختلفی استفاده کرده ‌اند. در بین این ابزار، زبان تنها وسیله‌ای است که می توان بوسیله آن پیچیده ترین مفاهیم را به شکلی ساده و کامل انتقال داد. ولی تکلم مردم دنیا به زبان ‌های مختلف تا حدودی باعث خلل ارتباط جوامع با یکدیگر می‌شود. بنابرین وجود یک زبان مشترک در سراسر دنیا برای برقراری ارتباط میان کشورها و ملل مختلف ضروری است. به همین منظور زبان انگلیسی در چند قرن اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

امروزه یادگیری زبان انگلیسی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. با پیشرفت روند جهانی سازی ارتباطات بین المللی، تجارت جهانی و آموزش علوم جدید به زبان انگلیسی انجام می شود و عدم آشنایی با این زبان معادل عدم حیات در دنیای مدرن است. همانطور که قبلا اشاره شد، با توجه به تسلط انگلستان و امریکا در زمینه های مختلف من جمله تکنولوژی، و اینکه دنیای امروز، ثانیه به ثانیه پیشرفته تر و تکنولوژیک تر می شود، نیاز به دانستن و استفاده زبان انگلیسی بیشتر و بیشتر احساس می شود. از همین رو، بدون تسلط بر زبان انگلیسی، زندگی کردن در دنیای امروز تا حدودی عجیب و سخت می شود و برعکس، با داستن تسلط بر زبان انگلیسی، بسیار جذاب تر و مفرح تر است.

همچنین، با سیاست امریکایی، دانش بسیاری در دنیا از طریق کتب، وبسایت ها و غیره به اشتراک گذاشته شده و می شود. فقط کافی است زبان انگلیسی شما خوب باشد؛ آنگاه می توانید هرچه می خواهید را با یک سرچ ساده گوگل پیدا کرده، بخوانید و یاد بگیرید. در گذشته، نیاز به کلاس درس خیلی بیشتر حس می شد چرا که دانش به صورت مکتوب به وفور یافت نمی شد. اما امروز داستان متفاوت است.


دانش زبان انگلیسی چند وجه دارد؟

زبان انگلیسی سه وجه دستورزبان (grammar) ، واژگان (vocabulary) و تلفظ (pronunciation) دارد.

دستور زبان

دستور زبان یا گرامر در هر زبانی یعنی آرایش خاص کلمات با نقش های مختلف در کنار یکدیگر است. در واقع گرامر “سیستم” یک زبان است. و نباید به عنوان “قوانین” یک زبان توصیف شود. چرا که این موضوع صحت ندارد. در گذشته ابتدا افراد شروع به استفاده از کلمات و عبارات کرده و در نهایت جملات را تولید کرده‌اند بدون اینکه قانون خاصی برای آن بدانند. زبانها طی زمان تغییر می‌کنند. آنچه ما در واقع”گرامر” می‌نامیم به سادگی بازتاب یک زبان در یک زمان خاص است.

واژگان

واژگان به كلماتی كه در یك زبان استفاده می شود اشاره داردکه با آرایش خاصی در کنار یکدیگر قرار گرفته و جمله‌ها را تشکیل می‌دهند. واژگان یک زبان می تواند حداقل سه معنی مختلف داشته باشد: می‌تواند به معنی تمام کلمات در یک زبان باشد. یا می‌تواندکلمات مورد استفاده در یک زمینه یا رشته‌ی خاص باشد.یا اینکه به دایره‌ی کلماتی که فرد می داند اطلاق شود.

تلفظ

وقتی بخواهیم از طریق مهارت های ارتباطی گفتاری و شنیداری یعنی Speaking و Listening ارتباط برقرار کنیم، علاوه بر گرامر انگلیسی و لغات انگلیسی، به دانش و مهارت اجرا و درک تلفظ انگلیسی نیز نیاز پیدا می‌کنیم. در تلفظ کلمات، شخص ادا کننده نکات ریزی از جمله درستی و ظرافت صامت ها و مصوت ها (Vowels and Consonants) ، تکیه در کلمات و جملات(Word & Sentence Stress) ، افت و خیز، و زیر و بمی صدا (Intonation) اتصال کلمات به هم(Connected Speech) را باید مدنظر داشته باشد که جزو ویژگی های تلفظ هستند.


زبان انگلیسی چند مهارت دارد؟

زبان انگلیسی چهار مهارت دارد که دوتای آن ها ورودی های (receptive skills) زبان هستند یعنی افراد برای انجام دادن آن‌ها به تولید کردن احتیاج ندارند و دوتای دیگر خروجی ها (productive skill) هستند یعنی زبان آموزان برای انجام دادنشان به تولید کردن احتیاج دارند. ورودی ها عبارتند از مهارت شنیداری (Listening skill) و مهارت خواندن (Reading skill)، و خروجی ها عبارتند از مهارت گفتاری (Speaking skill) و مهارت نوشتاری (Writing skill).

مهارت شنیداری

یکی از مهم‌ترین مهارت‌های زبان انگلیسی که نیاز به تمرین و تسلط زیاد دارد، مهارت لیسنینگ یا شنیداریِ است. این مهارت ضامنِ ارتباط شماست، چون یادگیری آن، این توانایی را به شما می‌دهد که با مخاطب خود ارتباطی مفید و درست را برقرار کرده و بتوانید همدیگر را بفهمید.

مهارت خواندن

غیر ممکن است که زندگی را بدون مطالعه و خواندن تصور کرد! این یکی از مهارتهایی است که در تمامی زبان ها از اهمیت بالایی برخوردار است و زبان انگلیسی هم از این قاعده مستثنی نیست. شاید دلیل این اهمیت را بتوان مراجعه به منابع علمی و در مجموع ساختار سیستم آموزشی دانست. از مطالعه منابعِ علمی و تخصصی تا مطالعه رمان‌های روز دنیا، همه و همه در گرو همین توانایی هستند.

مهارت گفتاری

اهمیت مکالمه در زبان انگلیسی و ارتباطات بر کسی پوشیده نیست. اگر بتوانید روان و زیبا و در عین حال صحیح و اصولی به زبان انگلیسی صحبت کنید دامنه ارتباطات، تعداد دوستان، فرصت های شغلی و تحصیلی‌تان وسیع تر خواهد شد. نکته ‌ی حایز اهمیت در مهارت گفتاری استفاده از لحن مناسب، مکث‌های به جا، زبان بدن و میزان تن صدا است چرا که باعث درک بهترآنچه می خواهیم بگوییم می‌شود.

مهارت نوشتاری

مهارت نوشتاری مانند سایر مهارت ها بخشی جدایی‌ناپذیر ارتباط در بین انسان‌ها و یکی از پرچالش ترین مهارتها در هر زبانی است چرا که بسیاری از افراد حتی در زبان اول هم توانایی نوشتن متون مختلف را ندارند. در زبان انگلیسی هم مثل سایر زبان‌ها مکاتبات از اهمیت بالایی در برقراری ارتباط برخوردار هستند و از طرفی قوانین نوشتار و مکاتبات اداری و رسمی با قوانین مکاتبات و نامه نگاری غیر رسمی کاملا متفاوت هستند که شما به عنوان یک زبان آموز می‌بایست قوانین این شیوه ارتباطی را به‌خوبی فرا بگیرید. نکته‌ای که در نوشتار حایز اهمیت است، علائم نگارشی (punctuation) می‌باشد چرا که باعث بیان واضح منظور نویسنده می‌شود.


منابع مختلف آموزش زبان انگلیسی کدامند؟

منابع بسیار زیادی برای یادگیری زبان انگلیسی وجود دارد که در این دسته‌بندی به سه نوع منابع متنی، منابع صوتی و منابع تصوری اشاره می‌کنیم.

منابع متنی

منابع متنی میتوانند شامل کتاب‌های آموزشی، مجلات، وب‌سایت‌های آموزشی، رمان‌های انگلیسی و … باشد. این منابع می‌توانند به‌صورت مستقیم بر روی تواناییِ مهارت خواندن شما تاثیرگذار بگذارند و شما از طریق مطالعه این گونه متون و محتوا می‌توانید مهارت‌های زبانی خود بخصوص مهارت ریدینگ خود را بهبود داده و بر دایره‌ی واژگان خود بیافزایید. اگر اهل مطالعه هستید به هیچ‌وجه مطالعه و بررسی این دسته از منابع را از دست ندهید.

منابع صوتی

منابع صوتی می‌توانند شامل گوش دادن به پادکست ها‌ی آموزشی، برنامه‌های زنده رادیویی، موزیک های انگلیسی یا هر محتوای صوتی دیگر باشد. که در کنار محتوای متنی یکی از محبو‌ب‌ترینِ منابع آموزشی است. منابع صوتی می‌توانند یکی از موثرترین منابع برای تقویت لیسینیگ و درک مخاطبین انگلیسی زبان باشند.

منابع تصویری

منابع تصویری یکی دیگر از قالب‌های محتوایی و جزو منابع سرگرم‌کننده آموزش زبان هستند. این محتوای آموزشی میتواند به‌صورت پکیج‌های آموزشی، سایت‌های پخش ویدیو مانند یوتیوب، و یا تماشای فیلم ها و سریال ‌های انگلیسی باشد. از مزایایِ استفاده از این فرمتِ محتوایی افزایش چشم‌گیرِ توانایی درک مطلب و دایره لغت شماست که باعث ایجاد انگیزه در فرد یادگیرنده می‌شود.


سبک های مختلف یادگیری (Learning styles) چیست؟

همه افراد روش مختلفی برای یادگیری دارند. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که افراد در هنگام یادگیری یک مهارت مثل زبان آموزی، از یک حس بیشتر از حواس­ دیگرشان استفاده می­ کنند و در این صورت با آگاهی از این که چه روشی مناسب آن هاست می­توانند سریعتر و موثرتر مطالب را یاد بگیرند. به طور کلی سبک های یادگیری به این چهار دسته تقسیم می‌شوند:

بصری (Visual)

افراد بصری از دیدن تصاویر و جلوه­ های عینی لذت می برند و با مشاهده کردن بیشتر و بهتر یاد می‌گیرند.

شنوایی (Auditory)

افراد با سبک شنوایی از گوش کردن به گفتگوها و بحث ها لذت برده و از ریتم و صدا برای کمک به یادآوری اطلاعات استفاده می­ کنند.

حرکتی (Kinesthetic)

افراد حرکتی همیشه در حالت حرکت و تکاپو هستند. و چیزها را با انجامشان بهتر یاد می‌گیرند.

لمسی (Tactile)

افراد حسی از کار با دستانشان و لمس کردن چیزها لذت می­برند. مثل نوشتن یا تایپ کردن و از طریق فعالیت های عملی مانند پروژه­ ها و بازی­ها به خوبی یاد می­گیرند.


روان بودن و صحیح بودن در زبان انگلیسی به چه معنی است؟

همه افراد روش مختلفی برای یادگیری دارند. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که افراد در هنگام یادگیری یک مهارت مثل زبان آموزی، از یک حس بیشتر از حواس­ دیگرشان استفاده می­ کنند و در این صورت با آگاهی از این که چه روشی مناسب آن هاست می­توانند سریعتر و موثرتر مطالب را یاد بگیرند. به طور کلی سبک های یادگیری به این چهار دسته تقسیم می‌شوند:

روان بودن (Fluency)

روان بودن در صحبت یا همان Fluency، یعنی میزان کارآمدی شما در بیان کردن ایده‌هایتان، مخصوصا در هنگام صحبت کردن. در هنگامی که به شکل روان در حال صحبت هستید، احتمال بروز اشکال مخصوصا ایرادهای گرامری بالا می‌رود، اما به باور بسیاری از کارشناسان این هم بخشی از روان بودن است. در محیط‌های حرفه‌ای یا آکادمیک، روان بودن یکی از مهارت‌هایی است که به شما کمک می‌کند در ارائه‌ها و بحث‌ها موفق‌تر عمل کنید. بیرون از محیط کلاس یا کار، روان بودن باعث می‌شود ارتباط بهتری با انگلیسی زبانان داشته و با آنها کمتر دچار سوء تفاهم شوید.

صحیح بودن (Accuracy)

صحیح بودن یا Accuracy یعنی توانایی فرد در استفاده از گرامر، واژگان و نگارش مناسب؛ مثلا به کاربردن شکل صحیح فعل‌ها، ضمایر و حروف اضافه. برای بیشتر افراد مهم است که از بهترین واژگان استفاده کرده و بدون اشتباه صحبت کنند. با این حال صحیح بودن در جنبه نوشتاری انگلیسی آکادمیک یا در محیط های کاری از اهمیت بیشتری برخوردار است.


زبان رسمی و غیر رسمی در انگلیسی به چه معنی است؟

سعی کنید یک روز کاریتان در اداره را به خاطر بیاورید. آیا مکالماتتان با رییستان را به خاطر دارید؟ مکالماتتان با دوستان و همکاران صمیمی‌تان را چطور؟ همان طور که می‌بینید شما باید زبان انگلیسی خود را با موقعیت های روزمره ی زندگی خود سازگار کنید. دو نوع سبک اساسی انگلیسی وجود دارد: رسمی و غیر رسمی.

شما می‌توانید انگلیسی رسمی را در متن ها و شرایط جدی و رسمی بشنوید یا استفاده کنید. به عنوان مثال، در اسناد رسمی، کتاب ها، گزارش های خبری، مقالات، نامه های تجاری یا سخنرانی های رسمی. در مقابل انگلیسی غیررسمی در مکالمات روزمره و نامه های شخصی استفاده می شود.

زبان رسمی (Formal)

همان طور که گفته شد زبان رسمی بیشتر در متون دانشگاهی، ادبی و اداری دیده ‌می‌شود. به طور معمول در نوشتار به صورت دقیق و ویرایش شده استفاده می شود و در گفتار معمولا در سخنرانی‌های از قبل آماده شده مثل خواندن خبر یا سخنرانی‌های رسمی استفاده می‌شود. جملات در این سبک طولانی و پیچیده هستند. تعداد زیادی از کلمات و عبارات وجود دارند که عمدتا در انگلیسی رسمی استفاده می شود. و از افعال چند قسمتی (phrasal verbs) به ندرت استفاده می‌شود.

زبان غیر رسمی (Informal)

زبان غیررسمی به طور معمول در گفتار “بداهه” (improvised speech) استفاده می شود. هنگامی که گوینده بدون آمادگی صحبت می کند ، مانند مکالمات در زندگی واقعی یا تلفنی. انگلیسی غیررسمی نیز در نوشتن اتفاق می‌افتد، بخصوص زمانی که نویسنده سریع و بدون ویرایش می نویسد. جملات غیر رسمی ساده‌تر و کوتاه‌تر هستند. اصطلاحات عامیانه در آن زیاد شنیده می‌شود. تعداد زیادی از کلمات و عبارات وجود دارند که عمدتا در انگلیسی غیر رسمی استفاده می شود. از افعال چند قسمتی زیاد استفاده می‌شود و بیشتر کلمات و عبارات به صورت کوتاه شده و ساده تلفظ می شوند.


آیا انگلیسی زبانی انعطاف پذیر با سرعت یادگیری بالا است؟

یکی از بهترین دارایی های زبان انگلیسی و دلیل جذاب بودن آن انعطاف پذیری آن است. زبان انگلیسی دارای واژگان بسیاری است و دائماً کلمات جدیدی به آن اضافه می‌شود، این در حالی است که از این زبان به دیگر زبان های خارجی نیز واژگان سرازیر می شود. انگلیسی شامل بیش از 750،000 کلمه است. همچنین هر ساله صدها کلمه جدید مانند “وبلاگ نویسی” (blogging)، “سلفی” (selfie) و غیره به آن اضافه می شود. دلیل دیگر شگفت انگیز بودن انگلیسی این است که حتی زبانهای جدیدی نیز از زبان انگلیسی ایجاد شده است .انگلیسی مانند بسیاری از زبان های اروپایی دارای الفبای 26 حرفی ساده است. در مقایسه با زبانهای ریشه لاتین، انگلیسی قوانین گرامر جنسیتی مختلف و روشهای پیچیده برای ترکیب افعال در زمانهای مختلف ندارد. بنابراین نوشتن مقاله و سایر مطالب آکادمیک به زبان انگلیسی گاهی اوقات در مقایسه با سایر زبانها آسانتر است. انگلیسی با ساختاری ساده اما واژگانی همیشه در حال رشد، یادگیری آن را آسان اما تسلط بر آن را دشوار ساخته است.


دلایلی که زبان انگلیسی را به یک زبان عالی تبدیل میکند؟

زبان انگلیسی دومین زبان پرکاربرد جهان پس از چینی ماندارین است و این یکی از دلایلی است که باعث جذابیت آن شده است. تعداد زبان آموزانی که آن را یاد می‌گیرند به ۱.۵ میلیارد نفر از سراسر جهان می‌رسد. بنابراین شما شانس زیادی برای رویارویی با یکی از آن ها را دارید! اگر حداقل اصول انگلیسی را بدانید، در اکثر گوشه و کنار جهان درک خواهید شد. وقتی صحبت از مواردی مانند مسافرت و یافتن شغل می شود، انگلیسی واقعاً بی رقیب است. در طی یکی دو دهه گذشته، زبان انگلیسی برای بسیاری از شرکت های بزرگ یک ضرورت بوده است. هرچه رقابت رشد می کند و بیشتر و بیشتر به دهکده‌ی جهانی مبدل می‌شویم، دانستن زبان‌های بیشتر باعث می‌شود در صدر جدول رقابت قرار بگیریم. در نهایت، چند زبانه بودن می‌تواند تفاوت بین دو کاندیدای قوی برای یک موقعیت شغلی باشد. همیشه منابع رایگان بسیار خوبی برای شروع یک زبان جدید در دسترس است، بنابراین هیچ بهانه ای برای بهره مندی از مزایای مختلف یادگیری زبانی دیگر وجود ندارد.


زبان انگلیسی زبان تجارت

در سطح جهانی، انگلیسی زبان غالب تجارت محسوب می شود. بنابراین جای تعجب نیست که اکثر نهادهای مالی بزرگ در انگلیس و ایالات متحده دفاتر مرکزی دارند. و مسلما زبان رایج در این دفاتر بین المللی انگلیسی است. امروزه صحبت کردن به زبان انگلیسی تقریباً یک ضرورت تلقی می شود. با گسترش هرچه بیشتر شرکت ها به سوی بازارهای جهانی، طبیعی است که آنها به دنبال استخدام افراد بیشتری برای برقراری ارتباط با مشتریانی باشند که به احتمال زیاد انگلیسی زبان خواهند بود. این به این معنی است که شما برای وارد شدن به مشاغل بین المللی نیاز به یادگیری زبان انگلیسی دارید. البته مسیر طولانی در پیش دارید. به منظور درخواست برای یک موقعیت شغلی شما باید یک رزومه جامع به زبان انگیسی و یک انگیزه نامه اغوا کننده داشته باشید. در نهایت باید از پس غول مصاحبه شغلی بر بیایید تا بتوانید به شغل رویایی خود برسید.


زبان انگلیسی زبان سفرهای بین المللی

همان طور که گفته شد زبان انگلیسی به عنوان رایج ترین زبان گفتاری در دنیا است. بنابراین شما با یادگیری این زبان به راحتی قادر خواهید بود با افراد مختلف در اکثر کشورهای دنیا ارتباط برقرار کنید. داشتن سفرهای بین المللی اهمیت یادگیری این زبان را دوچندان خواهد کرد. یادگیری مکالمه های رایج در مکان های مختلف، حداقل این مزیت را برای شما خواهد داشت که نیازهایتان را به راحتی برطرف کنید.

فرقی نمی‌کند شما یه یک فرد علاقهمند به سفر هستید یا بیشتر برای اهداف کاری سفر می‌کنید. چون در هر صورت از لحظه‌ای که پایتان به هواپیما می‌رسد باید توانایی درک صحبت های مهماندار را داشته باشید. باید بتوانید در مقصد یک تاکسی به هتل مورد نظر خود بگیرید یا اینکه اتاقی رزرو کنید. و با مردم محلی ارتباط برقرار کنید.


زبان انگلیسی زبان دانشگاهها

دانشجوی بین المللی بودن یک تجربه شگفت انگیز است، البته اینجا هم زبان انگلیسی حرف اول را می‌زند. از لحظه‌ای که تصمیم به اپلای کردن به دانشگاه می‌گیرید تا مکاتبه با اساتید، ورود به دانشگاه و تحصیل، به این زبان نیاز خواهید داشت. همچنین برای ورود به اکثر دانشگاههای دنیا نیاز به ارایه مدارک معتبر زبان دارید. اکثر کشورهای اروپایی و انگلستان مدرک آیلتس (IELTS) را به عنوان شاخص سطح زبان انگلیسی شما می پذیرند و لی برای تحصیل در ایالات متحده نیاز به گرفتن مدرک تافل (TOFEL) دارید.


آزمون های معتبر زبان در دنیا کدامند؟

مدارک و آزمونهای معتبر زبان زیادی برای اهداف مختلف وجود دارند که ما در اینجا به چند مدرک مهم اشاره می‌کنیم.

تافل (TOEFL)

تافل مخفف عبارت Test of English as a Foreign Language است و یکی از آزمون‌های بین‌المللی زبان است که بیشتر برای اهداف دانشگاهی و اکادمیک نیاز می‌باشد. فرم معتبر آزمون در حال حاضر به صورت اینترنتی است : internet-based) (iBT و تقریبا ۴ ساعت طول می‌کشد. آزمون از چهار بخش تشکیل شده که هر بخش یکی از مهارت‌های reading comprehension، listening comprehension، speaking و written expression را می‌سنجد. هر چهار بخش آزمون توسط کامپیوتر انجام می‌شوند. هر بخش آزمون ۳۰ نمره دارد و مجموع این چهار نمره، نمرۀ نهایی آزمون را تشکیل می‌دهد که در نهایت از 120 امتیاز داده می‌شود. نتایج آزمون تا دو سال اعتبار دارند.

آیلتس (IELTS)

ایلتس مخفف International English Language Testing System است و در دو گونۀ آکادمیک و جنرال در سراسر جهان برگزار می‌شود. آزمون آیلتس آکادمیک معمولا برای گرفتن پذیرش از دانشگاه‌ها و اهداف آموزشی و آزمون جنرال برای مهاجرت و ویزا‌های کاری به‌کار می رود. آزمون ایلتس هر چهار مهارت زبان یعنی listening، reading، writing و speaking رامی سنجد. تفاوت دو آزمون آکادمیک و جنرال در بخش‌های reading و writing است و دو بخش listening و speaking در هر دو آزمون مشترک است. هر بخش آزمون نمره‌ای بین ۱ تا ۹ دارد و میانگین نمرات چهار بخش آزمون، نمرۀ آزمون ایلتس را تشکیل می‌دهد. مدت زمان آزمون آیلتس 2 ساعت و 44 دقیقه است که در دو مرحله ی شفاهی و کتبی برگزار می گردد. نتیجه آزمون آیلتس دو سال اعتبار دارد.

آزمون‌های زبان دانشگاه کمبریج

نشگاه کمبریج چهار آزمون استاندارد در چهار سطح مختلف برگزار می‌کند. آزمون PET پایین ترین سطح است و ثابت میکند شما انگلیسی کافی برای برقراری ارتباط و صحبت در مورد چیزهای ساده را می‌دانید. آزمون FCE در سطوح B1 و B2 است که تقریبا معادل ۵٫۵ الی ۶٫۵ در ایلتس است. آزمون CAE در سطوح C1 و C2 است که تقریبا معادل ۶٫۵ الی ۸ در ایلتس است. آزمون CPE پیشرفته‌ترین آزمون استاندارد زبان انگلیسی است. آزمون‌های کمبریج بر خلاف آزمون‌های دیگر بخش کاربرد زبان دارند که در این بخش سوالات گرامر مطرح می‌شود. نمرات قبولی هر سه آزمون به صورت A، B، و C اعلام می‌شوند. این مدارک اعتبار مادام‌العمر دارند و منقضی نمی‌شوند.

آزمون توییک (TOEIC)

آزمون زبان انگلیسی TOEIC مخفف Test of English for International Communication است، و برای سنجش سطح مهارت های زبان انگلیسی روزمره افرادی که در محیط های بین المللی فعالیت می کنند طراحی شده است. این آزمون انواع مختلفی دارد از جمله آزمون TOEIC Listening & Reading که از دو بخش مهارت شنیدن و خواندن تشکیل شده است. نوع دیگر آزمون به نام TOEIC Speaking & Writing است که امتحان اسپیکینگ آن تشکیل شده از بخش هایی برای ارزیابی سطح تلفظ، دایره لغت، گرامر، تکمیل محتوا، ارتباط محتوا و انسجام جملات و امتحان نوشتار این آزمون به بررسی گرامر، ارتباط جملات با تصاویر، کیفیت و تنوع جملات، واژگان، نظم پاراگراف ها می پردازد.

در هر دو نوع این آزمون، طیف نمره دهی برای سنجش سطوح بین ۰ تا ۲۰۰ می باشد که در پایان از ۹۹۰ نمره محاسبه خواهد شد و معمولاً به مدت دو سال معتبر در نظر گرفته می شود. این آزمون مورد تایید بیش از ۱۴ هزار سازمان در بیش از ۱۶۰ کشور دنیا می باشد.


نقش انگیزه و علاقه در یادگیری زبان انگلیسی چیست؟

موفقیت در انجام هر کاری نیاز به یک احساس درونی مثبت دارد که اگر وجود نداشته باشد کارها به درستی پیش نخواهد رفت. این حس که انگیزه نامیده می‌شود در یادگیری زبان انگلیسی نیز نقش کلیدی دارد. خیلی از افراد خاطراتی درباره تلاش ناموفق برای یادگیری زبان انگلیسی دارند و یا مایل هستند یادگیری زبان انگلیسی را شروع کنند، اما به دلیل عدم اشنایی با شیوه ها و متدهای آموزشی سردرگم هستند. و این امر باعث می شود زبان آموز پیشرفت خاصی در یادگیری مشاهده نکند . و در نهایت به از دست دادن انگیزه و دلسردی منجر می‌شود. پس مهم است که سعی کنید این حس را همیشه در خود زنده نگه دارید. راه های مختلفی برای افزایش و حفظ این احساس در طول دوره یادگیری وجود دارد.


بهترین سن یادگیری زبان چه موقع است؟

مراحل مختلف زندگی به ما مزایای مختلفی در یادگیری زبان می دهد. ما به عنوان نوزاد گوش بهتری برای صداهای مختلف داریم. به عنوان کودکان نوپا، می توانیم لهجه های بومی را با سرعت حیرت انگیز انتخاب کنیم. به عنوان بزرگسالان، ما مدت توجه بیشتری داریم و مهارتهای مهمی مانند سواد داریم که به ما امکان می دهد واژگان خود را حتی به زبان خودمان به طور مداوم گسترش دهیم. پس بهترین زمان یادگیری یک زبان چه زمانی است؟

تحقیقات حاکی از آن است که هرچه سن شما بالاتر می رود، یادگیری یک زبان می‌تواند سخت تر شود. اما هیچ کس دقیقاً نمی داند نقطه قطع کجاست. با توجه به تحقیقات انجام شده محققان پیش بینی کرده‌اند که مدت زمان مسلط شدن به یک زبان و بهترین سن برای شروع یادگیری چه زمانی است. آنها نتیجه گرفته‌اند که توانایی یادگیری یک زبان جدید، حداقل از لحاظ دستوری، تا سن ۱۸ سالگی قوی تر است و پس از آن یک افت شدید وجود دارد. با این وجود برای تسلط کامل، یادگیری باید قبل از ۱۰ سالگی شروع شود.

سه دلیل اصلی در مورد چرایی کاهش توانایی یادگیری زبان در ۱۸ سالگی وجود دارد: تغییرات اجتماعی، تداخل از زبان اصلی فرد و ادامه رشد مغز. در ۱۸ سالگی ، بچه ها به طور معمول از دبیرستان فارغ التحصیل می شوند و دانشگاه را شروع می کنند یا تمام وقت وارد کار می شوند. با انجام این کار ، ممکن است دیگر وقت ، فرصت و یا محیط یادگیری برای مطالعه زبان دوم را نداشته باشند. متناوباً، این امکان وجود دارد که پس از تسلط فردی بر زبان اول، قوانین آن در توانایی یادگیری زبان دوم اختلال ایجاد کند. سرانجام، تغییراتی در مغز که در اواخر نوجوانی و اوایل دهه ۲۰ ادامه دارد ، ممکن است به نوعی یادگیری را سخت تر کند.

این بدان معنا نیست که اگر ما بیش از ۲۰ سال داشته باشیم نمی توانیم زبان جدیدی یاد بگیریم. نمونه های بی شماری از افرادی وجود دارد که در سنین بالاتر توانسته‌اند به زبانی مسلط شوند. شاید حتی مهمتر از زمانی که فرد زبان را یاد می گیرد چگونگی یادگیری آن است. افرادی که از طریق غوطه ور شدن در زبان جدید آن را یاد می گیرند و یا در یک کشور انگلیسی زبان زندگی می کنند، به طور قابل توجهی تسلط بیشتری نسبت به افرادی که در یک کلاس یاد می گیرند، دارند.


CEFR چیست؟

یادگیری زبان (CEFR) یک چهارچوب استاندارد اروپایی برای سنجش و ارزیابی توانایی‌های یک فرد در مهارت‌های زبانی است که اولین بار در سال 1989 معرفی گردید و امروزه به عنوان یک استاندارد در سطح بین‌المللی پذیرفته می‌شود.

CEFR زبان آموزان را در شش سطح زبانی دسته بندی می‌کند؛ این سطوح شامل سه گروه: A (که شامل زبان آموزان مبتدی) ، B (زبان آموزان متوسط) ، و C (زبان آموزان حرفه‌ای) می‌شود. هر کدام از این گروهها خود به دو دسته‌ی 1 و 2 تقسیم می‌شوند که هر کدام استانداردی از توانایی‌های فرد در چهار مهارت شنیداری، گفتاری، نوشتاری و خواندن هستند.

A1 پایه/مبتدی

در این سطح زبان آموز قادر به برقراری ارتباط با استفاده از کلمات ساده در مورد موضوعات آسان است.

A2 ابتدایی

در این سطح زبان آموز قادر به صحبت کردن در مورد موقعیت‌های محدودی می‌باشد

B1 متوسطه

در این سطح زبان آموز قادر به صحبت کردن در مورد عقاید و نظراتش در شرایط اشنا می‌باشد.

B2 متوسطه‌ به بالا

در این سطح زبان آموز قادر است از انگلیسی به صورت روان در زمینه‌های محدودی استفاده کند.

C1 پیشرفته

در این سطح زبان آموز قادر است از انگلیسی به صورت روان و انعطاف پذیر در زمینه‌های بسیاری استفاده کند.

C2 تسلط کامل

در این سطح زبان آموز قادر است از انگلیسی به صورت روان و دقیق در زمینه‌های بسیاری زیادی استفاده کند.


سایر فواید زبان‌آموزی برای ذهن و مغز چیست؟

امروز به مدد فناوری و پیشرفت ابزارهای علمی بیش از هر زمانی می‌دانیم که عملکردهای عصبی، ذهنی و روان‌شناختی منجر به تولید، درک و فراگیری زبان می‌شود.یکی از موضوعاتی که محققان رشته‌هایی مانند عصب‌شناسی زبان، روان‌شناسی زبان و زبان‌شناسی از دریچه‌های مختلف به آن پرداخته‌اند تاثیر زبان‌آموزی بر عملکرد مغز و الگوهای ذهنی است. جالب است که اکثریت پژوهش‌ها آموزش زبان را پدیده‌ی مفیدی یافته‌اند.

در این جا به چند مورد از فوائد زبان‌آموزی برای ذهن و مغز می‌پردازیم:

  • زبان‌آموزی باعث پیشرفت کارکرد مغز می‌شود. اثر زبان‌آموزی بر مغز همانند اثر ورزش بر ماهیچه‌ها است؛ هر چه بیشتر از قسمت‌های مشخصی از مغز استفاده کنیم، آن نواحی رشد بیشتری می‌کنند و توانمندتر می‌شوند. تحقیقات نشان داده است که مغز افراد دو زبانه دیرتر پیر می‌شود. نتایج پژوهش ها همچنان نشان داده است که یادگیری زبان جدید شبکه عصبی مغز را چه به لحاظ ساختاری و کارکردی تغییر می‌دهد که باعث قدرتمندتر شدن مغز می‌شود.
  • زبان‌آموزی خلاقیت را افزایش می‌دهد. تنوع افکار یکی از مهمترین ویژگی‌های افراد خلاق است. تحقیقات نشان داده است که آموختن چند زبان خلاقیت را افزایش می‌دهد. هر چه افراد یک تیم متنوع‌تر فکر کنند احتمال موفقیت آن سازمان بیشتر می‌شود. در چنین شرایطی پرورش خلاقیت بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند.
  • آموختن زبان جدید باعث پیشرفت مهارت‌هایی در زبان مادری می‌شود. معمولا تا زمانی که یک زبان جدید ندانیم کمتر درباره زبان مادری‌مان فکر می‌کنیم. اما با آموختن زبان جدید دائما دست به مقایسه می‌زنیم و از زبان خودمان آگاه‌تر می‌شویم. در نتیجه آموختن زبان جدید مهارت‌های ارتباطی‌مان در زبان مادری را نیز تقویت کرده به علاوه آگاهی بیشتری از زبان و فرهنگ بومی خویش پیدا می‌کنیم.
  • یادگیری زبان باعث فکر باز و پذیرش ایده‌های نو می‌شود. زبان اموزی باعث می‌شود که در نحوه‌ی اندیشیدن ما تغییراتی ایجاد شده و منجر به افزایش کیفیت زندگی شود.
  • فراگیری زبانی جدید باعث پیشرفت “هوش فرهنگی” و تعاملات فردی در بین فرهنگ‌ها می‌شود. زبان شالوده هویت فرهنگی فرد و جامعه است. آموختن زبانی دیگر یعنی درک فرهنگی که با آن تداعی می‌شود. در حقیقت هرگاه فرهنگ جدیدی را می‌شناسیم و به درک کاملی از برخی از اجزای آن می‌رسیم، کمتر قضاوت کرده و بیشتر مشاهده می‌کنیم.

منبع : https://exiracademy.org